Dit jaar was de Eindejaarscorrida een echte familieuitstap doorheen Leuven. Naast de vier leden van het gezin was ook Roger – alias Apo – als trouwe supporter meegekomen om ons warm aan te moedigen. En dat was zeker nodig want rond 10u was het niet al te warm met slechts enkele graden boven het vriespunt.
Jins en Joline mochten de spits afbijten in de 4km. Ieder van hen had zich wel op een andere manier voorbereid. Voor Jins kwam de conditie vooral van de korfbaltraining, terwijl voor Joline één 3km loopje het weekend ervoor volstond. Gebaseerd op dat loopje was ons doel om na ongeveer 30 minuten terug aan het Ladeuzeplein te zijn.
We starten voorzichtig midden in het pak, wuivend naar de drone van ROB TV die met een live uitzending uitpakten met deskundige uitleg van onze Michel Jordens. Langzaam lieten we ons meedrijven met de massa. Jins liep mee met zijn vriend Roman en verdween uit ons zicht aan het einde van de Bondgenotenlaan. Maar Joline en mezelf bleven in een rustig tempo gestaag verder gaan. Na 2 km in het heuvelende stadspark begonnen we zowaar terug lopers in te halen. Voor Joline werd het nu ook moeilijker, maar toch beleef ze doorgaan. Naar het einde konden we zelfs nog een beetje versnellen waardoor we nog 30 seconden onder het half uur bleven. Jins was ondertussen al meer dan 4 minuten aangekomen. Een mooie prestatie van beiden.
Daarna was het de beurt aan Sophie en Brenda die 8km liepen. Ook hier was de voorbereiding door ziekte niet verlopen zoals gewenst. Toch hadden ze beiden op training de afstand reeds gelopen, dus we waren wel positief over de afloop. Meer nog Sophie slaagde erin om een minuutje sneller te lopen dan verleden jaar. Het was dus volkomen terecht dat ze met een zege gebaar de finish overging.
Ongeveer op hetzelfde moment mocht Tom starten voor zijn 12km. Aangezien ik niet meer geraced had sinds Chicago taste ik weer een beetje in het duister omtrent de conditie. Daarbij kwam ook nog de val medio December die er toch voor gezorgd had dat ik een tiental dagen last had met mijn linkerheup. Gelukkig was alles weer normaal nu, maar ik startte met de beperkte ambitie om in de top 30 te eindigen.
Gegeven die ambitie had ik me op de derde rij geposteerd samen met mijn marathon reisgenoot Werner en enkele andere Brokkenlopers. Ik voelde onmiddellijk dat de conditie goed zat toen ik net na de start moeiteloos naar voor kon doorschuiven. Bij de eerste passage op het Ladeuze plein na ongeveer 2km kwam ik als 15de voorbij. Ook toen we na het Hooverplein het Sint Donatus park indoken was ik nog steeds niet in het rood gegaan en bleef ik maar naar voor opschuiven. We klitten samen in een groepje die de 7de tot 10e plaats bezetten. Ik voelde me nog steeds sterk en probeerde nog een aantal opponenten kwijt te spelen. Op de helling van de Sint Antoniusberg hield ik bewust een beetje in om niet in het rood te gaan om dan weer over te nemen in afdaling van de Collegeberg naar de Oude markt toe. De hellingen zijn echter niet de enige moeilijkheid van dit parcours. Daarnaast is het bewaren van je evenwicht op de ongelijke kasseitjes van o.a. de Predikherenstraat minstens even moeilijk. Niet te verwonderen dat we in rij het betonnen gootje opzochten. Daarna ging het via de Vaartstraat langs “Dorre De Bakker” in de Diestestraat, maar mijn oog voor toeristische attracties begon nu wel te verminderen. We waren langzaam tot een 70 meter van Kevin Verluyten genaderd die op de 5de plaats liep.
Bij het opdraaien naar links van de Bondgenotenlaan maakten we nagenoeg de eerste lus van 8km rond en tegelijkertijd ging het tempo de hoogte in om de achterstand tussen Kevin en het groepje te dichten. Ik moest alle zeilen bijzetten om nog te kunnen aanklampen als tweede, maar ik voelde stelselmatig met het naderen van het station hoe ik in overdrive ging. Ik draaide nog als tweede van het groepje de Maria Theresia straat in, maar daar was de kleinste helling er teveel aan, ik zakte meter voor meter weg uit het groepje. Er waren nog een drietal lastige kilometers in het vooruitzicht. Tijdens de passage aan het Ladeuzeplein onder het oog van de camera was het naar adem happen om terug mijn tempo vinden. Ondertussen had mijn groepje van voorheen Kevin bijgebeend, maar deze liet zich niet doen en hield dapper stand. Eindelijk was ik boven op de Naamsestraat en kon een korte afdaling richting Grote markt over het Hogeschoolplein beginnen. Ik hield het tempo nu strak zonder nog echt tot het uiterste te gaan. Voorbij het Pieter De Somer plein, net voor het opdraaien van de Leopold Vanderkelenstraat keek ik nog eens om en zag 150m achter mij nog niemand komen. Toen wist ik dat buiten alle verwachting de 10e plaats binnen was.
De knalprestaties van het gezin nog eens op een rijtje:
Joline (4.04km) – 29m30s (964ste)
Jins (4.04km) – 25m04s (494ste)
Sophie (7.625km) – 51m43s (1808ste)
Tom (11.65km) – 39m30s (10de)