Naast het CrossCup klassement was deze wedstrijd aan de plas van Rotselaar ook het Vlaams cross kampioenschap. Door de aangekondigde storm in de vooravond waren de organizatoren genoodzaakt om het uur schema van deze manche van de CrossCup danig in te korten met als resultaat een groepering van de junioren en alle master reeksen in één wedstrijd over 6,600km. Gelukkig mochten de junioren een minuutje eerder vertrekken, maar toch bleven er een 160 masters over die zich op de relatief smalle startstrook op het strand van de plas klaar mochten maken voor de start. Ikzelf – in volle marathontraining – had niet getapered voor deze wedstrijd en voor de start al een mooie training achter de rug. Podium ambities koesterde ik dus niet, maar ik hoopte toch op een relatief goed resultaat aangezien de conditie wel in stijgende lijn zat. Mijn start was echter ronduit belabberd, gestart vanop de tweede rij en met veel trek en duw werk dook ik ergens halverwege het pak – in 60-70ste positie – de eerste bocht in. Ook ploeggenoot Davy Segers (DCLA/M40) kende geen al te beste start en liep maar een 10-tal plaatsen voor mij. Dankzij een serieuze inspanning zou hij nog aansluiting bij de eersten vinden, maar de energie die hij hierbij moest aanspreken kwam hij in de slotfase net te kort om kampioen te worden. Ook voor mij begon een lange inhaalwedstrijd. Hoewel het tempo lopen op de rechte stroken wel meeviel, kwam ik zowel in het optrekken na de bochten als de passages door het zand toch duidelijk scherpte te kort. Ook tijdens de laatste honderden meters kwam er geen eindspurt meer uit. Uiteindelijk strandde ik op het strand als 30e en 8e M45 wat een beetje onder de verwachting was. Behalve het omvallen van een boom die gevaarlijk over het parcours hing, waren er gelukkig verder geen gevolgen van de storm. Hier eindigde voor mij ook – na amper twee wedstrijden – het cross seizoen.